Pierwszy krok – dobry ciąg Mierzenie podciśnienia (lub ciągu)

Podciśnienie mierzy się manometrem i wyraża w Pascalach (Pa). Pomiar należy przeprowadzić podczas pierwszego zapalenia ognia w kominku; nie może odbywać się przy silnym wietrze.

Jeżeli mieszkanie posiada wymuszoną wentylację mechaniczną, winna ona działać w czasie pomiarów. Pomiar odbywa się w przewodzie łączącym wkład z kominem. Na wysokości nie mniejszej niż 30 cm i nie większej niż 50 cm od króćca aparatu należy wykonać otwór o przekroju odpowiadającym grubości tuby manometru. Otwór ten po dokonaniu pomiaru należy szczelnie zasklepić (np. śrubą o odpowiednim przekroju z ognioodpornym kitem uszczelniającym). Pomiary należy rozpocząć w kwadrans po nałożeniu na rozpalony żar około 4 kg suchego drewna. Mierzenie winno zawsze być wykonane przy rozgrzanym przewodzie. Należy postępować według instrukcji załączonej do manometru.

Jak interpretować wyniki pomiarów ciśnienia?

1. Przy ustawieniu regulatora spalania w pozycji maksymalnej, aparat pomiarowy winien wskazywać podciśnienie rzędu 10 Pa. Jeżeli wartość ta jest większa niż 15 Pa, to obowiązkowo należy zainstalować na rurze dymnej moderator ciągu!
2. Przy ustawieniu regulatora spalania w pozycji zamkniętej, aparat pomiarowy winien wskazywać podciśnienie rzędu 5 Pa. Jeżeli wartość ta jest większa niż 5 Pa, to obowiązkowo należy zainstalować na rurze dymowej moderator ciągu!
3. W przypadku uzyskania wartości niższych, niż te podane powyżej, podciśnienie jest niewystarczające. W konsekwencji ogień ma trudności z rozpaleniem się, źle się utrzymuje, wkład dymi.

Oto kilka doraźnych porad, dotyczących tego problemu:

• sprawdzić jakość materiałów, składających się na przewód kominowy;
• wykonać izolację przejścia przez zimne strefy;
• rozgrzać przewód dymowy, paląc grube łuczywo z papieru w kominku;
• przewód kominowy ma niewystarczającą wysokość;
• przekrój kominowy jest za duży;
• niewłaściwe usytuowanie komina;
• sprawdzić połączenie wkładu z rurą odprowadzającą spaliny;
• sprawdzić, czy żaden przedmiot nie zatyka przewodu lub czy przewód nie jest zanieczyszczony;
• przeprowadzić czyszczenie;
• sprawdzić zgodność z przepisami przewodu kominowego (przekrój, wysokość, przebieg, uwieńczenie);
• kontrolować również jego szczelność oraz jakość izolacji;
• zabezpieczyć wymianę powietrza, które zostało zużyte do funkcjonowania wkładu. W tradycyjnie skonstruowanych domach wymiana ta jest z góry przewidziana. Przy konstrukcjach nowoczesnych, w wypadku, kiedy dom posiada hermetyczną szczelność oraz wentylację wymuszoną, należy przewidzieć dodatkowe otwory świeżego powietrza.

W większości przypadków złego działania wkładu kominkowego winę ponoszą najczęściej warunki niepoprawnej instalacji i użytkowania. Wkłady i piece kominkowe są fabrycznie wykonanymi urządzeniami technicznymi. Do optymalnej pracy wymagają pewnego, określonego ciągu kominowego. Ciąg ten podany jest zwykle w dołączonej do produktu instrukcji montażu. Jeżeli ciąg jest zbyt mały, należy dokonać zmian usprawniających lub zaniechać instalacji wkładu lub pieca. Jeżeli ciąg jest zbyt duży, może to poważnie zakłócić pracę komina, np. uniemożliwić tworzenie żaru i wielogodzinną pracę.

Grzegorz Zdroszczyk