Kominek w normie
Od 15 grudnia 2002 r. w Polsce obowiązuje nowy normatyw dotyczący m.in. kominków. Niektóre jego treści dostępne były już wcześniej w Dzienniku Ustaw (75/2002 poz. 690). Warto zapoznać się ze zmianami.
Ostatnio w Polsce stało się coraz popularniejsze instalowanie kominków. Szacuje się, że rocznie sprzedawanych jest około 30.000 wkładów kominkowych importowanych – nie licząc produkcji rodzimej. Kominki instalowane są nie tylko w budynkach letniskowych czy domkach jednorodzinnych, ale również w mieszkaniach w budynkach wielorodzinnych.
Powszechne stosowanie kominków wymusza wprowadzenie i upowszechnienie przepisów związanych z ich stosowaniem. W niniejszym artykule chcemy czytelnikom przybliżyć problemy związane z ich instalowaniem.
Paliwem stosowanym w kominkach może być:
• polano drewna;
• brykiety z drewna lub torfu;
• węgiel kamienny lub brunatny.
Przy niewystarczającej ilości powietrza może nastąpić spalanie niezupełne. Spaliny zawierają wówczas dodatkowo składniki niespalone, przede wszystkim tlenek węgla (CO), wodór (H2) i sadzę. Nawet niewielka ilość tlenku węgla oznacza poważną stratę ciepła. Związane jest to z dużą wartością opałową tlenku węgla. Równie ważnym, a może najważniejszym jest spowodowane przez CO duże zagrożenie dla zdrowia i życia przebywających w pomieszczeniu ludzi.
Można przyjąć, że dla węgla kamiennego i brunatnego wymagane ilości powietrza do spalenia 1 kg paliwa wyniesie (teoretyczne zapotrzebowanie powietrza razy współczynnik nadmiaru powietrza) 10÷12 m3 powietrza, a dla torfu i drewna 6 m3. Wydaje się, że podane ilości nie są duże, ale przy spalaniu większych ilości paliwa w nowoczesnych budynkach, z oknami o niskim współczynniku przepuszczalności powietrza, powstaje problem z doprowadzeniem niezbędnego do spalania powietrza. Powyższy problem omówimy w artykule „Ogień w domu”.
W zależności od stosowanego paliwa do spalania całkowitego i zupełnego należy dostarczyć wymaganą ilość powietrza. Przy spalaniu zupełnym suche spaliny zawierają tylko CO2, O2 i N2. Wymagany współczynnik nadmiaru powietrza dla paliw stałych można obliczyć z zależności:
Ponieważ dla paliw stałych VAmin ~ Lmin więc w przybliżeniu możemy przyjąć:
gdzie:
CO2 – zawartość dwutlenku węgla w spalinach,
CO2 max – największa zawartość dwutlenku węgla w spalinach,
– teoretyczna zawartość suchych spalin w n m3/kg,
Lmin – teoretyczna ilość powietrza
w n m3/kg.
Tabela 1. Podstawowe dane związane ze spalaniem paliw stałych
Zawartość CO w spalinach należy obliczyć w następujący sposób:
lub
Przyjęto normatywną zawartość tlenu (O2 normowane) w spalinach równą 13%.
Ilość tlenku węgla w spalinach w przeliczeniu na 13% zawartość O2 nie powinna przekraczać wartości podanych w tabeli 2.
Tabela 2. Klasy granicznych emisji tlenku węgla dla kominków z zamykanymi drzwiczkami paleniskowymi
Tabela 3. Minimalne wartości stałopalności
Kominki winny charakteryzować się stałopalnością, tj. okresem, w którym może być utrzymane prawidłowe spalanie pojedynczej porcji paliwa bez ingerencji użytkownika.
Tabela 4. Wymagania czasu trwałości palenia
Ważną cechą kominków jest trwałość palenia, tj. zdolność paleniska określona najmniejszym czasem trwania cyklu spalania prowadzonego bez uzupełniania paliwa, bez ingerencji w przebieg proces spalania i przy oszczędnym nastawieniu.
W celu spełnienia powyższych wymagań konieczne jest zastosowanie urządzeń regulacyjnych, zorganizowania doprowadzenia powietrza do spalania paliwa i odprowadzania spalin.
Literatura
Recknagel, Sprenger, Poradnik. Ogrzewanie i klimatyzacja EWFE 94/95
EN 13229:2001 (projekt tłumaczony na język polski PN EN 13229)